Παραεπιχείλιος κύστη στο ισχίο (paralabral cyst of the hip): ένα έμμεσο μαγνητοτομογραφικό εύρημα της ρήξης του επιχειλίου χόνδρου της κοτύλης. Διάγνωση και αρθροσκοπική θεραπεία.

Η ρήξη του επιχειλίου χόνδρου της κοτύλης αποτελεί ένα συχνό αίτιο πόνου στο ισχίο. Αν και οι νέες μαγνητοτομογραφικές τεχνικές και η γνώση των ακτινοδιαγνωστών στο αντικείμενο αυτό έχουν βελτιωθεί τα τελευταία χρόνια, η διάγνωση της παθολογικής αυτής οντότητας εξακολουθεί να αποτελεί πρόκληση για τον χειρουργό. Οι παραεπιχείλιες κύστεις στο ισχίο δεν έχουν περιγραφεί επαρκώς και υπάρχουν ελάχιστες αναφορές στη διεθνή βιβλιογραφία σχετικά με την αρθροσκοπική θεραπεία τους, σε αντίθεση με τις αντίστοιχες του ώμου και γόνατος. Φαίνεται ότι οι παραεπιχείλιες κύστεις μπορεί να προκληθούν από μία ρήξη του επιχειλίου χόνδρου. Έχει προταθεί ο μηχανισμός σύμφωνα με τον οποίο η αυξημένη πίεση του ενδαρθρικού υγρού διαπερνά το σημείο της ρήξης του επιχειλίου χόνδρου και η συσσώρευσή του στην κοτύλη μπορεί μακροπρόθεσμα να προκαλέσει το σχηματισμό της παραεπιχείλιας κύστης. Στην παρούσα εργασία περιγράφεται η περίπτωση ασθενούς με χρόνιο πόνο στο ισχίο και μαγνητοτομογραφικά ευρήματα παραεπιχείλιας κύστης και πιθανή ρήξη επιχειλίου χόνδρου, ο οποίος υποβλήθηκε σε αρθροσκόπηση ισχίου κατά την οποία επιβεβαιώθηκε και αντιμετωπίστηκε η ρήξη επιχειλίου χόνδρου.

Ασθενής 39 ετών παρουσιάστηκε με χρόνιο πόνο στο αριστερό ισχίο διάρκειας δύο ετών, ο οποίος δεν υποχώρησε μετά από συντηρητική αγωγή με αντιφλεγμονώδη και παυσίπονα φάρμακα, καθώς επίσης και φυσιοθεραπεία. Δεν αναφέρθη ιστορικό τραυματικής κάκωσης, παρά μόνο αθλητική δραστηριότητα σε γυμναστήριο και αερόβια άσκηση. Κατά την κλινική εξέταση παρατηρήθηκε φυσιολογικό εύρος κίνησης της άρθρωσης σε σχέση με την αντίστοιχη πλευρά, όμως το σημείο πρόσκρουσης ήταν θετικό. Ο απεικονιστικός έλεγχος ανέδειξε μία ήπια δυσπλασία της άρθρωσης, ωστόσο υπήρχε ικανοποιητικό μεσάρθριο διάστημα, ομαλό περίγραμμα μηριαίας κεφαλής ενώ απουσίαζαν τυχόν οστεόφυτα ή υποχόνδριες κύστεις. Η περαιτέρω διερεύνηση με μαγνητική τομογραφία ανέδειξε την παρουσία παραεπιχείλιας κύστης στην πρόσθια – άνω περιοχή της κοτύλης. Επίσης, διαγνώστηκε πιθανή ρήξη επιχειλίου χόνδρου, χωρίς όμως να παρουσιάζονται σαφή απεικονιστικά ευρήματα.

Αποφασίστηκε αρθροσκόπηση του αριστερού ισχίου κατά την οποία διαπιστώθηκε η ύπαρξη μίας εκτεταμένης επιμήκους ρήξης του επιχειλίου χόνδρου της κοτύλης με ινώδη εκφύλιση. Ο αρθρικός χόνδρος στην κοτύλη και την μηριαία κεφαλή ήταν φυσιολογικός, ενώ ο υπόλοιπος επιχείλιος χόνδρος ήταν ακέραιος. Πραγματοποιήθηκε μερική εκτομή και ομαλοποίηση του επιχειλίου χόνδρου με αρθροσκοπική διαθερμία και ξέστρο (shaver). Έγινε προσπάθεια ανεύρεσης της κύστης, όμως λόγω της τοποθεσίας της, και προκειμένου να αποφευχθεί περαιτέρω αποδιοργάνωση της ανατομικής της άρθρωσης με επιπλέον θυλακοτομή, αυτή εγκαταλείφθηκε και η κύστη δεν έγινε άμεσα ορατή. Στη συνέχεια έγινε επισκόπηση του περιφερικού διαμερίσματος της άρθρωσης όπου παρατηρήθηκε και αφαιρέθηκε η βλάβη μηροκοτυλιαίας πρόσκρουσης τύπου CAM.

Η άμεση μετεγχειρητική πορεία του ασθενή στην κλινική ήταν ομαλή και εξήλθε την επομένη της χειρουργικής επέμβασης. Ο ασθενής ακολούθησε πρόγραμμα αποκατάστασης ρήξης επιχειλίου χόνδρου διάρκειας έξι εβδομάδων, κατά το οποίο έκανε χρήση βακτηριών αγκώνος και ελάχιστη φόρτιση σκέλους για τέσσερις εβδομάδες, ενώ παρακολουθούνταν για όλο το διάστημα από φυσιοθεραπευτή. Η πλήρης επάνοδος στις αθλητικές δραστηριότητες (γυμναστήριο – αεροβική γυμναστική) σημειώθηκε στους τρεις μήνες μετεγχειρητικά. Κατά την τελευταία επανεξέταση του ασθενή ένα χρόνο μετεγχειρητικά παρατηρήθηκε σχεδόν πλήρης εξαφάνιση των συμπτωμάτων, με πολύ ήπιο υπολειπόμενο πόνο από το ισχίο.

Οι ρήξεις του επιχειλίου χόνδρου δεν απεικονίζονται σε όλες τις περιπτώσεις με σαφήνεια στην απλή και χωρίς αρθρογράφημα με σκιαστικό μαγνητική τομογραφία, και ειδικά όταν ο ακτινοδιαγνώστης δεν διαθέτει επαρκή εμπειρία στη διάγνωσή τους και τη χρήση ειδικών τομών και ακολουθιών. Επιπλέον, δεν είναι σπάνιο η μαγνητική τομογραφία να διαγιγνώσκεται με πιθανή ρήξη επιχειλίου χόνδρου, και σε αυτές τις περιπτώσεις ο χειρουργός πρέπει να βασιστεί στην κλινική εικόνα για τη λήψη απόφασης για αρθροσκόπηση. Αντίθετα, φαίνεται ότι η ύπαρξη παραεπιχείλιας κύστης της κοτύλης αποτελεί ένα έμμεσο εύρημα της ρήξης του επιχειλίου χόνδρου, και, στις περιπτώσεις που δεν συνδυάζεται με σοβαρές οστεοαρθριτικές βλάβες, διευκολύνει την λήψη της απόφασης για αρθροσκοπική θεραπεία. Έτσι, ασθενείς με παρόμοια μαγνητοτομογραφικά ευρήματα θα πρέπει να θεωρούνται δυνητικά υποψήφιοι για αρθροσκόπηση ισχίου. Σε τέτοιες περιπτώσεις φαίνεται ότι η διερεύνηση και ανεύρεση της κύστης είναι περιττή, ειδικά σε περιπτώσεις που η θέση της είναι δύσκολο να προσεγγιστεί αρθροσκοπικά, και η μεμονωμένη αντιμετώπιση της ρήξης του επιχειλίου χόνδρου που προκάλεσε τον σχηματισμό της είναι επαρκής για την συμπτωματική ανακούφιση του ασθενή.