Ενδείξεις επαναληπτικής αρθροσκόπησης ισχίου

Καθώς οι περιπτώσεις αρθροσκόπησης ισχίου, αλλά και οι ενδείξεις γι’ αυτούς τους ασθενείς αυξάνονται ετησίως σε διεθνές επίπεδο, με ανάλογο ρυθμό αυξάνεται και η ανάγκη για επαναληπτική αρθροσκοπική επέμβαση.  Διεθνώς, διεξάγονται πολλές μελέτες προκειμένου να προσδιοριστούν τα αίτια για τα οποία αποφασίζεται μία revision αρθροσκόπηση.

Σε μία πρόσφατη μελέτη έγινε η προσπάθεια να απαντηθούν τα ερωτήματα αυτά.  Η μελέτη πραγματοποιήθηκε από τη βάση δεδομένων ενός μεμονωμένου κέντρου, για ασθενείς που υποβλήθηκαν σε αρθροσκόπηση ισχίου, μεταξύ των ετών 2012 και 2019.  Καθορίστηκαν τα δημογραφικά στοιχεία, ενώ ο μέσος χρόνος επανεξέτασης των ασθενών ήταν 5,2 χρόνια.  Συνολικά συμπεριελήφθησαν 173 ασθενείς και οι τέσσερις κύριες ενδείξεις για επαναληπτική αρθροσκόπηση ήταν: η υπολειπόμενη μορφολογία μηροκοτυλιαίας πρόσκρουσης (67,8%), η αστάθεια λόγω θυλακικής ανεπάρκειας (14,6%), η έκτοπη οστεοποίηση (4,6%) και οι συμφύσεις (4,2%).

Οι ασθενείς παρουσίασαν στατιστικά σημαντική διαφορά σύμφωνα με τις κλίμακες αξιολόγησης του ισχίου (Hip Outcome Score, Activity of Daily Living, HOS-Sports Specific Subscale και International Hip Outcome Tool-33).

Οι συγγραφείς συμπέραναν ότι η περισσότερο συνηθισμένη ένδειξη για επαναληπτική αρθροσκόπηση ισχίου αποτελεί η υπολειπόμενη μορφολογία μηροκοτυλιαίας πρόσκρουσης.  Η αστάθεια λόγω θυλακικής ανεπάρκειας αποτελεί τη δεύτερη αιτία, η οποία μπορεί να έχει συνέπειες την λειτουργική ανεπάρκεια σε μία συγκεκριμένη ομάδα ασθενών.

Πηγή: “American Journal of Sports Medicine”, Οκτώβριος 2025