Οι τεχνικές μικρής παρεμβατικότητας στην ολική αρθροπλαστική ισχίου (minimal invasive hip replacement-MIS)

Τις τελευταίες δεκαετίες έχει παρατηρηθεί η ανάπτυξη των τεχνικών μικρής παρεμβατικότητας (minimal invasive surgery-MIS) σε ένα μεγάλο εύρος ειδικοτήτων, συμπεριλαμβανομένων της χειρουργικής κοιλίας, της χειρουργικής θώρακος και της νευροχειρουργικής. Η ορθοπαιδική δεν αποτέλεσε εξαίρεση σε αυτόν τον τομέα, με τις τεχνικές μικρής παρεμβατικότητας να χρησιμοποιούνται προκειμένου να πραγματοποιηθούν επεμβάσεις σε διάφορες αρθρώσεις, όπως το γόνατο, ο ώμος, ο καρπός, η ποδοκνημική και το ισχίο. Ειδικότερα στο ισχίο, οι αρθροσκοπικές τεχνικές έχουν χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία των ρήξεων του επιχειλίου χόνδρου, της αστάθειας, τις λοιμώξεις και την αφαίρεση των ελεύθερων και ξένων σωματίων. Επίσης, η αρθροσκόπηση ισχίου έχει χρησιμοποιηθεί για την εκτίμηση της φθοράς του πολυαιθυλενίου σε ολικές αρθροπλαστικές ισχίου, καθώς και ως συμπληρωματικό εργαλείο για την παρατήρηση του μηριαίου αυλού κατά τη διάρκεια της αναθεώρησης της ολικής αρθροπλαστικής ισχίου.

Τα τελευταία χρόνια οι εξελίξεις στις χειρουργικές τεχνικές αλλά και στην κατασκευή των εργαλείων έχει επιτρέψει στους χειρουργούς να πραγματοποιούν την ολική αρθροπλαστική ισχίου μέσα από τομές πολύ μικρότερες από αυτές που χρησιμοποιούνταν παλαιότερα. Ο όρος της μικρής παρεμβατικότητας χειρουργικής (MIS) στην ολική αρθροπλαστική ισχίου ουσιαστικά αναφέρεται στις τεχνικές κατά τις οποίες το μήκος των χειρουργικών τομών αλλά και ο τρόπος της χειρουργικής προσπέλασης έχει σκοπίμως τροποποιηθεί, σε μία προσπάθεια να μειωθεί ο τραυματισμός των ιστών που σχετίζεται με την ολική αρθροπλαστική ισχίου, με τους περισσότερους ερευνητές να αναφέρουν τέτοιες τομές μήκους 10 εκατοστών ή και λιγότερο. Το ελάχιστο μήκος της τομής που μπορεί να χρησιμοποιηθεί, χωρίς να διαταθεί το δέρμα, καθορίζεται συνήθως από τη διάμετρο της κοτυλιαίας πρόθεσης που πρόκειται να χρησιμοποιηθεί. Προκειμένου να τοποθετηθεί η πρόθεση της κοτύλης χωρίς να διατείνει σε μεγάλο βαθμό τη δερματική τομή, το μήκος της τομής θα πρέπει να είναι ίσο τουλάχιστον με το μισό της διαμέτρου της κοτυλιαίας πρόθεσης.

Έχουν περιγραφεί πολλές τεχνικές ολικής αρθροπλαστικής τύπου MIS και συνήθως αυτές χωρίζονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες, αυτές με mini χειρουργική τομή και αυτές με προσπέλαση δύο χειρουργικών τομών. Οι mini τομές ουσιαστικά αποτελούν τροποποιήσεις των κλασικών οπισθίων, προσθίων-έξω και προσθίων προσπελάσεων, που συνήθως χρησιμοποιούνται για την ολική αρθροπλαστική ισχίου και οι οποίες πραγματοποιούνται μέσα από χειρουργικές τομές μήκους επτά έως 10 εκατοστών. Η τεχνική με δύο τομές αποτελεί μία νέα προσέγγιση για την ολική αρθροπλαστική ισχίου, κατά την οποία χρησιμοποιούνται επίπεδα διά των μυϊκών ινών για την προσπέλαση στην άρθρωση και οι οποίες ελαχιστοποιούν τη διήνυση των μυών και τενόντων.

Σε οποιαδήποτε τεχνική, το μειωμένο μήκος της χειρουργικής τομής και η μειωμένη διήνυση σημαίνει ότι θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν νεότερα χειρουργικά εργαλεία. Έτσι λοιπόν η ανάπτυξη της MIS αρθροπλαστικής ισχίου συνοδεύεται από την ανάπτυξη ειδικών εργαλείων που έχουν σχεδιαστεί προκειμένου να διευκολύνουν την αποκάλυψη και την προετοιμασία των οστικών δομών.

Ωστόσο, ακόμα και στην περίπτωση που δεν είναι διαθέσιμα τέτοια εργαλεία, γενικότερη τάση στην ολική αρθροπλαστική ισχίου σήμερα είναι να χρησιμοποιούνται όσο το δυνατόν μικρότερες χειρουργικές τομές δέρματος αλλά και τρόποι προσπέλασης της άρθρωσης, με τους οποίους δεν διατέμνονται μύες ή τένοντες αλλά γίνεται προσπάθεια η προσπέλαση να γίνει παράλληλα με τις μυϊκές ίνες, ώστε να μειώνεται σε μεγάλο βαθμό η καταστροφή των ιστών.

Οι μικρής παρεμβατικότητας χειρουργικές τεχνικές στην ολική αρθροπλαστική ισχίου έχουν καταφέρει, όχι τόσο να βελτιώσουν το αισθητικό αποτέλεσμα μετά από μία τέτοια χειρουργική επέμβαση, αλλά να προσφέρουν στον ασθενή μία εντυπωσιακά καλύτερη, άμεση μετεγχειρητική περίοδο κατά τέτοιον τρόπο, ώστε από την πρώτη μέρα οι ασθενείς να είναι ικανοί να στηρίξουν το βάρος του σώματος στο χειρουργημένο ισχίο αλλά και να βαδίζουν άμεσα. Επιπρόσθετα, η πρόοδος του ασθενή με ολική αρθροπλαστική ισχίου έχει επιταχυνθεί πολύ κατά τις πρώτες εβδομάδες, και δραστηριότητες οι οποίες παραδοσιακά απαγορεύονταν έως και τρεις μήνες μετά από μία τέτοια επέμβαση, πλέον ενσωματώνονται στο πρόγραμμα αποκατάστασης των πρώτων εβδομάδων μετά την ολική αρθροπλαστική ισχίου.