Η αρθροπλαστική και των δύο ισχίων σε μία επέμβαση έχει εξίσου καλά αποτελέσματα

Η ύπαρξη οστεοαρθρίτιδας τελικού σταδίου και στις δύο αρθρώσεις του ισχίου δημιουργεί πάντα το ερώτημα της εγχείρησής τους σε ένα χρόνο ή σε δύο διαφορετικές επεμβάσεις.  Παραμένει πάντα επίκαιρο το δίλημμα της πραγματοποίησης της χειρουργικής επέμβασης σε κάθε ισχίο ξεχωριστά με ένα μεσοδιάστημα τριών μηνών ή η ταυτόχρονη αντικατάσταση και των δύο αρθρώσεων σε ένα χρόνο, δηλαδή σε μία χειρουργική επέμβαση.  Οι υποστηρικτές της πρώτης άποψης τονίζουν την ύπαρξη λιγότερων επιπλοκών και γενικότερα μικρότερου κινδύνου για τον ασθενή όταν χειρουργείται μόνο η μία άρθρωσή του, ενώ τη δεύτερη άποψη υποστηρίζουν αυτοί που υπογραμμίζουν τη μεγαλύτερη πρακτικότητα στην αντιμετώπιση δύο προβλημάτων σε ένα χρόνο.

Έχουν δημοσιευτεί πολλές μελέτες στη διεθνή βιβλιογραφία και η διχογνωμία αυτή παραμένει πάντα επίκαιρη.  Σε μία πρόσφατη μελέτη έγινε η σύγκριση των επιπλοκών και των λειτουργικών αποτελεσμάτων μεταξύ της χειρουργικής αυτής επέμβασης σε ένα και σε δύο στάδια.

Αναλύθηκαν στοιχεία από 180 ασθενείς με αμφοτερόπλευρη οστεοαρθρίτιδα ισχίου, οι οποίοι με τυχαίο τρόπο κατανεμήθηκαν σε δύο ομάδες.  Όλες οι χειρουργικές επεμβάσεις πραγματοποιήθηκαν μέσω προσπέλασης Hardinge χρησιμοποιώντας υλικά με τσιμέντο. Στις περιπτώσεις επέμβασης σε δυο στάδια, οι χειρουργικές επεμβάσεις έγιναν με μεσοδιάστημα έξι μηνών έως ένα χρόνο.  Όλοι οι ασθενείς εκτιμήθηκαν ένα χρόνο μετεγχειρητικά.

Η κλίμακα αξιολόγησης Harris Hip Score (HHS) παρουσίαζε ένα μέσο όσο 84,1 και 82,6 στην ομάδα του ενός σταδίου και των δύο σταδίων αντίστοιχα (p = 0,528).  Η παραμονή στο νοσοκομείο ήταν σημαντικά μακρύτερη στην ομάδα των δύο σταδίων (9,8 μέρες έναντι 4,9 ημερών). Η συνολική πτώση της αιμοσφαιρίνης και ο αριθμός των μονάδων αίματος που μεταγγίστηκαν ήταν ίδια.  Ένας ασθενής σε κάθε ομάδα εμφάνισε εν τω βάθει φλεβοθρόμβωση που αντιμετωπίστηκε επιτυχώς. Δεν υπήρξαν ασθενείς που να παρουσίασαν θάνατο διεγχειρητικά, πνευμονική εμβολή, λοίμωξη, εξάρθρημα, περιπροθετικό κάταγμα ή έκτοπη οστεοποίηση.  Σε κανέναν ασθενή δεν απαιτήθηκε επανεγχείρηση. Σε δύο ασθενείς στην ομάδα του ενός σταδίου παρατηρήθηκε μονόπλευρη παροδική πάρεση περονιαίου νεύρου, η οποία αποκαταστάθηκε μετά από περίοδο τριών με τεσσάρων μηνών.

Οι συγγραφείς συμπέραναν ότι η αμφοτερόπλευρη ολική αρθροπλαστική ισχίου σε ένα στάδιο μπορεί να χρησιμοποιηθεί επιτυχώς για ασθενείς με αμφοτερόπλευρη οστεοαρθρίτιδα ισχίου, χωρίς να αυξάνεται το ποσοστό των επιπλοκών.  Τα λειτουργικά και κλινικά αποτελέσματα είναι συγκρίσιμα και στις δύο ομάδες, ενώ η παραμονή στο νοσοκομείο είναι σημαντικά μικρότερη.

Πηγή: “Hip International”, Μάιος 2018