Η έκφυση του ορθού μηριαίου: μία ευαίσθητη περιοχή σε αθλητικές κακώσεις

Είναι πολύ συχνό σε αθλητές τα προβλήματα στην έκφυση του ορθού μηριαίου να παρουσιάζονται ως αδυναμία κατά τη διάρκεια του τρεξίματος ή του λακτίσματος (κλώτσιμα) της μπάλας, όμως η λήψη ενός προσεκτικού ιστορικού συνήθως αναδεικνύει μία κάκωση, δηλαδή ένα οξύ επεισόδιο ή ήπιο πόνο σε παρόμοιες δραστηριότητες, ενώ αυτά παρατηρούνται περισσότερο συχνά σε εφήβους, στους οποίους υπάρχει ιστορικό οξέως τραυματισμού.

Κλινικά υπάρχει τοπική ευαισθησία κατά την ψηλάφηση στην περιοχή του πρόσθιου δακτυλίου της κοτύλης ή της πρόσθιας κάτω λαγόνιας άκανθας. Παρατηρείται αδυναμία στην υπό-αντίσταση, κάμψη του ισχίου με το γόνατο σε έκταση και τον ασθενή σε ύπτια θέση και επίσης συνοδό άλγος. Η διάταση του τετρακεφάλου είναι μειωμένη και επώδυνη, ενώ το τροποποιημένο τεστ Thomas είναι θετικό. Σε αυτούς τους ασθενείς μπορεί να υπάρχουν και συνοδά άτυπα παθολογικά σημεία κατά την κλινική εξέταση, τα οποία συνήθως δεν είναι διαγνωστικά.

Συνήθως ο ακτινολογικός έλεγχος αναδεικνύει μία απόσπαση της πρόσθιας κάτω λαγόνιας άκανθας ή ακόμα και οστεοποιό μυοσίτιδα στην περιοχή αυτή. Το διαγνωστικό υπερηχογράφημα μπορεί να δείξει μία μυοσίτιδα, μία ρήξη και πιθανώς την απόσπαση της κάτω πρόσθιας λαγόνιας άκανθας.

Οι κακώσεις αυτές σχετίζονται συνήθως με το λάκτισμα, αλλά μπορεί επίσης να συμβούν κατά το τρέξιμο, ειδικά στα πρώτα 100 μέτρα και περισσότερο στους εφήβους. Έχουν παρατηρηθεί παρόμοιες κακώσεις σε παίκτες του baseball κατά τη πτώση τους στο έδαφος και τη πρόσκρουση της περιοχής με αυτό. Γενικά τα προβλήματα αυτά είναι περισσότερο συνηθισμένα από ότι γνωρίζαμε παλαιότερα, ενώ πολλές φορές ο επίμονος πόνος στο ισχίο μπορεί να προκαλείται από την αδυναμία του ορθού μηριαίου. Οι έφηβοι με απόσπαση της άκανθας ή ενθεσίτιδα μπορεί να χρειαστούν αρκετές εβδομάδες έως ότου εξαφανιστούν τα συμπτώματα. Η μυοσίτιδα είναι περισσότερο συνηθισμένη στους ενήλικες.

Θεραπευτικά η πιο απλή και συνηθισμένη παρέμβαση είναι η ανάπαυση, η χρήση παγοθεραπείας και η ανύψωση του σκέλους, ενώ ο ασθενής μπορεί να χρειαστεί βακτηρίες για τις πρώτες ημέρες. Γενικά η κατάσταση αυτή αντιμετωπίζεται με συντηρητικά μέσα φυσιοθεραπείας, κινησιοθεραπείας, όμως ο αθλητής είναι καλό να ενημερωθεί ότι η αποκατάσταση πολλές φορές χρειάζεται χρόνο, ενώ ο καλύτερος τρόπος για την εκτίμηση της αποκατάστασης είναι η μέτρηση της αδυναμίας παρά η εκτίμηση του πόνου, ο οποίος συνήθως εξαφανίζεται στα τελευταία στάδια της αποκατάστασης.