Η μηροκοτυλιαία πρόσκρουση και η κλίση της λεκάνης στο οβελιαίο επίπεδο (pelvic incidence): ακτινολογική σύγκριση σε έναν ασυμπτωματικό πληθυσμό

Ο σκοπός της μελέτης αυτής ήταν να διερευνηθεί εάν η κλίση της λεκάνης στο οβελιαίο επίπεδο (pelvic incidence) σε ασθενείς με συμπτωματική μηροκοτυλιαία πρόσκρουση ήταν διαφορετική από αυτήν σε έναν φυσιολογικό πληθυσμό.

Έγινε αναδρομική ανάλυση σε 30 συνεχόμενους άρρενες και θήλεις ασθενείς με αξονική τομογραφία, οι οποίοι υπεβλήθησαν σε αρθροσκόπηση ισχίου για το σύνδρομο της μηροκοτυλιαίας πρόσκρουσης. Η κλίση της λεκάνης στο οβελιαίο επίπεδο μετρήθηκε με πλάγιες ακτινογραφίες. Μετρήθηκαν επίσης η γωνία κέντρου-παρυφής (center-edge angle), ο προσανατολισμός της κοτύλης (acetabular version) και η γωνία α (α angle). Κάθε ασθενής υποκατηγοριοποιήθηκε ως έχων ανώμαλη μορφολογία τύπου cam (γωνία α > 55°), βαθιά κοτύλη (γωνία κέντρου-παρυφής > 39°), και οπίσθια απόκλιση της κοτύλης (πρόσθια απόκλιση της κοτύλης < 15°). Οι ομάδες και οι υποομάδες συγκρίθηκαν με μία ιστορική ομάδα αναφοράς από μία δημοσιευμένη κατά το παρελθόν μελέτη με 300 εθελοντές. Η κάθε ομάδα συγκρίθηκε με τη χρήση της στατιστικής δοκιμασίας Student t test.

Η μέση κλίση της λεκάνης στο οβελιαίο επίπεδο ήταν 49,31°± 12,34°, μικρότερη από την ασυμπτωματική ιστορική ομάδα, η οποία παρουσίαζε μέση γωνία 55,0° ± 10,6°. Οι υποομάδες με μορφολογία τύπου cam, βαθιά κοτύλη και οπίσθια απόκλιση της κοτύλης είχαν γωνία 48,89° ± 11,81°, 38,30° ± 7,56°, και 44,93° ± 11,32°, αντίστοιχα. Όλοι είχαν σημαντικά χαμηλότερη τέτοια γωνία σε σχέση με την ιστορική ομάδα.

Οι συγγραφείς συμπέραναν ότι οι ασθενείς που παρουσιάζουν μηροκοτυλιαία πρόσκρουση μπορεί να έχουν χαμηλότερη γωνία κλίσης της λεκάνης στο οβελιαίο επίπεδο σε σχέση με τον γενικό πληθυσμό. Η κλινική σημασία της διαφοράς των 5,7° στη γωνία αυτή παραμένει αδιευκρίνιστη.

Πηγή: “Arthroscopy”, Δεκέμβριος 2016