- Ελληνικά
- English
Για πολλά χρόνια υπάρχει μία μεγάλη συζήτηση στη βιβλιογραφία σχετικά με τη σύνδεση της αθλητικής δραστηριότητας με τη μορφολογία cam στο ισχίο. Οι επιστήμονες δεν έχουν καταλήξει ακόμα εάν η μορφολογία της μηροκοτυλιαίας πρόσκρουσης είναι αποτέλεσμα γενετικής προδιάθεσης ή είναι ένα επίκτητο χαρακτηριστικό.
Γι’ αυτό το θέμα πραγματοποιήθηκε μελέτη με σκοπό να εκτιμήσει την επίδραση του όγκου και του τύπου της αθλητικής δραστηριότητας στην ανάπτυξη της μηροκοτυλιαίας πρόσκρουσης τύπου cam, αλλά και της δυσπλασίας της κοτύλης.
Η μελέτη πραγματοποιήθηκε στο Πανεπιστήμιο της Αϊόβα και χρησιμοποιήθηκαν τα ερωτηματολόγια της φυσικής δραστηριότητας για εφήβους, στην ηλικία των 17 ετών, προκειμένου να ταυτοποιηθούν αυτοί που συμμετείχαν σε τουλάχιστον δύο περιόδους υψηλού επιπέδου αθλητικής δραστηριότητας. Οι αθλούμενοι κατατάχθηκαν στις κατηγορίες της υψηλής ισχύος αθλητικής δραστηριότητας (καλαθοσφαίριση, ποδόσφαιρο, βόλεϊ), στους μη υψηλής δραστηριότητας αθλητές (άρση βαρών, μπέιζμπολ, τένις) και στους μη αθλητές. Χρησιμοποιήθηκαν προσθιοπίσθιες εικόνες του αριστερού ισχίου από DEXA Scans και μετρήθηκαν η γωνία α (alpha angle), η αναλογία κεφαλής-αυχένα (head-neck offset ratio) και η έξω γωνία κέντρου-παρυφής (lateral center-edge angle) στις ηλικίες 17, 19 και 23.
Έγινε στατιστική επεξεργασία και εξετάστηκε η σύνδεση μεταξύ του επιπέδου της αθλητικής δραστηριότητας και των μετρήσεων στο ισχίο για τις ηλικίες 17 έως 23 ετών. Οι ερευνητές συμπέραναν ότι η μεγαλύτερου βαθμού αθλητική δραστηριότητα και η συμμετοχή σε αθλήματα με υψηλότερες κορυφαίες καταπονήσεις και δυνάμεις αντίδρασης από το έδαφος, κατά τη διάρκεια της διαδικασίας σκελετικής ωρίμανσης, μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο ανάπτυξης μορφολογίας cam κατά τη διάρκεια της εφηβείας.
Πηγή: “JBJS, Δεκέμβριος 2021
Για οποιοδήποτε ιατρικό θέμα που σας απασχολεί, μη διστάσετε να επικοινωνήσετε με τον ορθοπαιδικό χειρουργό Αλέξανδρο Τζαβέα στο τηλέφωνο 2310222828 ή στο e-mail [email protected].