Η μορφολογία της μηροκοτυλιαίας πρόσκρουσης τύπου cam σε αθλητές επιδεινώνεται με την ηλικία

Το επώδυνο ισχίο μπορεί να αποτελέσει έναν μείζων παράγοντα ανικανότητας  σε αθλητές, ειδικότερα σε δραστηριότητες που απαιτούν έκρηξη, επιτάχυνση, επιβράδυνση αλλά και στροφικές κραδασμικές κινήσεις.  Η μηροκοτυλιαία πρόσκρουση, cam ή Pincer, αποτελεί το συχνότερο αίτιο πόνου στο ισχίο σε αυτές τις κατηγορίες ασθενών.  Το σύνδρομο αυτό διασπά τη φυσιολογική μηχανική της άρθρωσης λόγω της μη φυσιολογικής μορφολογίας, είτε στην περιοχή της κεφαλής-αυχένα του μηριαίου (μορφολογία τύπου cam), είτε από τη πλευρά της κοτύλης (μορφολογία τύπου pincer).  Σε μία μεγάλη μελέτη όπου αξιολογήθηκαν 1021 ισχία αθλητών όσον αφορά την κλινική εικόνα, τη διάγνωση και την παθογένεση του συμπτωματικού συνδρόμου μηροκοτυλιαίας πρόσκρουσης, έγιναν σημαντικές παρατηρήσεις σχετικά με την πάθηση αυτή .

Η μελέτη βασίστηκε σε ανάλυση περιπτώσεων ασθενών μεταξύ του Ιανουαρίου 2009 και του Φεβρουαρίου 2017 προοπτικά, και τα στοιχεία αποκτήθηκαν από υψηλού επιπέδου αθλητές, οι οποίοι υπεβλήθησαν σε αρθροσκοπική  θεραπεία για συμπτωματικό σύνδρομο μηροκοτυλιαίας πρόσκρουσης. Τα κλινικά στοιχεία συλλέχθηκαν και με τη βοήθεια των κλιμάκων αξιολόγησης από τους ασθενείς (Harris Hip Score, UCLA, SF-36, WOMAC), αλλά και κλινικής σημειολογίας (εύρος κίνησης, παρουσίαση συμπτωματολογίας, ειδικές δοκιμασίες), ενώ επιπρόσθετα αξιολογήθηκαν και ακτινολογικές μετρήσεις (προσθιοπίσθιες ακτινογραφίες λεκάνης-ισχίων, προβολή Dunn και πλάγιες προβολές).

Συνολικά μελετήθηκαν 1021 συνεχόμενες περιπτώσεις.  Σε κάθε περίπτωση η συντηρητική θεραπεία δεν μπόρεσε να βελτιώσει τα συμπτώματα των αθλητών.  Στις περιπτώσεις αυτές τα συμπτώματα αναπτύχθηκαν βαθμιαία και αποτελούνταν από πόνο στο ριζομήριο και δυσκαμψία στο ισχίο (76,5%) μετά από αθλητική δραστηριότητα. 

Σε όλες τις περιπτώσεις υπήρχε μηροκοτυλιαία πρόσκρουση τύπου pincer, ενώ στο 72,1% υπήρχε μορφολογία τύπου cam.  Η επίπτωση και ο βαθμός της μορφολογίας τύπου cam παρουσίασε αύξηση με την πρόοδο των ηλικιακών ομάδων, ενώ τέτοια παρατήρηση δεν υπήρχε όσον αφορά τις μετρήσεις δυσπλασίας του ισχίου. 

Οι συγγραφείς συμπέραναν ότι το συμπτωματικό σύνδρομο μηροκοτυλιαίας πρόσκρουσης σε αυτή τη μεγάλη σειρά αθλητών δεν μπόρεσε να αντιμετωπιστεί με συντηρητική θεραπεία, και η βλάβη της μηροκοτυλιαίας πρόσκρουσης τύπου cam επιδεινώνεται αναφορικά με την ηλικία και πιθανώς δείχνει ότι αποτελεί μία δευτεροπαθή παθολογία.

Πηγή: “Hip International”, 2019