Οι ασθενείς που μένουν μόνοι μπορούν με ασφάλεια να επιστρέψουν στο σπίτι μετά από ολική αρθροπλαστική

Ένα πολύ συχνό ερώτημα που καλείται να απαντήσει ο χειρουργός, η ομάδα του, οι φυσιοθεραπευτές και οι νοσηλευτές της κλινικής, είναι εάν ένας ασθενής που υποβάλλεται σε ολική αρθροπλαστική και ο οποίος διαμένει μόνος του στο σπίτι μπορεί να επιστρέψει με ασφάλεια στην οικία του μετά τη χειρουργική επέμβαση.  Φυσικά τα κέντρα αποκατάστασης προσφέρουν σημαντικές υπηρεσίες σε αυτήν την ομάδα των ασθενών, ωστόσο υπάρχει μία υποομάδα που θεωρητικά θα μπορούσε να ανταπεξέλθει στις ανάγκες της καθημερινότητας ακόμα και από μία τέτοια μεγάλη χειρουργική επέμβαση.

Σε πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο βρετανικό περιοδικό “The Journal of Bone and Joint Surgery” έγινε μία προσπάθεια να απαντηθεί αυτό το ερώτημα, εκτιμώντας την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα του εξιτηρίου των ασθενών κατευθείαν στο σπίτι μετά από πρωτογενή ολική αρθροπλαστική ισχίου ή γόνατος.

Μελετήθηκαν προοπτικά 910 συνεχόμενοι ασθενείς που υπεβλήθησαν σε πρωτογενή μονόπλευρη ολική αρθροπλαστική ισχίου ή γόνατος για ένα διάστημα οκτώ μηνών.  Οι ασθενείς που πήραν εξιτήριο κατευθείαν για το σπίτι έμεναν μόνοι για τις πρώτες δύο εβδομάδες μετά τη χειρουργική επέμβαση και ταυτοποιήθηκαν ως υπό έρευνα ομάδα και συγκρίθηκαν με μία ομάδα ασθενών που δεν έμεναν μόνοι στο σπίτι που αποτελούσε την ομάδα ελέγχου.  Στα πρωτογενή αποτελέσματα λήφθηκαν υπόψη οι επιπλοκές των πρώτων 90 ημερών συμπεριλαμβανομένης της επανεισαγωγής, της επίσκεψης στο τμήμα επειγόντων περιστατικών ή της επίσκεψης στο ιατρείο. Εκτιμήθηκαν επίσης τα λειτουργικά αποτελέσματα, η υποκειμενική ικανοποίηση του ασθενή, η ανακούφιση από τον πόνο και η επιστροφή στις καθημερινές δραστηριότητες.  

Κατά την περίοδο μελέτης 874 ασθενείς πήραν εξιτήριο κατευθείαν για το σπίτι και μόνο 36 ασθενείς οδηγήθηκαν σε κέντρο αποκατάστασης.  Από αυτούς που πήραν εξιτήριο για το σπίτι οι 769 συμπεριλήφθησαν στην τελική ανάλυση και έτσι δημιουργήθηκε μία ομάδα 138 ασθενών που έμεναν μόνοι και 631 ασθενών που έμεναν με άλλους, ενώ εξαιρέθηκαν 105 ασθενείς.  Οι ασθενείς που έμεναν μόνοι στο σπίτι έμειναν για μία ακόμη βραδιά στο νοσοκομείο και χρησιμοποίησαν περισσότερες υπηρεσίες υγείας. Δεν υπήρξε αύξηση στις επιπλοκές ή σε μη προβλεπόμενα κλινικά συμβάματα για τους ασθενείς που έμεναν μόνοι σε σχέση με αυτούς που έμεναν με άλλους.  Επιπλέον, δεν υπήρχαν διαφορές στα λειτουργικά αποτελέσματα ή στη βελτίωση από τον πόνο, καθώς και στην υποκειμενική ικανοποίηση του ασθενή μετά από 90 μέρες.

Οι συγγραφείς συμπέραναν ότι οι ασθενείς που μένουν μόνοι είχαν μία ασφαλή και διαχειρίσιμη ανάρρωση όταν πήραν εξιτήριο κατευθείαν για το σπίτι μετά από χειρουργική επέμβαση ολικής αρθροπλαστικής.  Επίσης, συμπέραναν ότι η παράταση της παραμονής στο νοσοκομείο και η παροχή περισσότερων υπηρεσιών υγείας σε μία ομάδα επιλεγμένων ασθενών μπορεί να μειώνει το συνολικό οικονομικό κόστος σε σχέση με τη διαμονή των ασθενών σε ένα κέντρο αποκατάστασης.

Πηγή:  “The Journal of Bone and Joint Surgery”, Ιανουάριος 2018