Τα χαρακτηριστικά αθλητών ποδοσφαίρου με μηροκοτυλιαία πρόσκρουση προς αρθροσκόπηση ισχίου

Η ακτινολογική μορφολογία της μηροκοτυλιαίας πρόσκρουσης (femoroacetabular impingement) είναι συχνή σε αθλητές υψηλού επιπέδου, και ειδικότερα στα αθλήματα επαφής.  Ωστόσο, φαίνεται ότι πολλές αθλητικές δραστηριότητες παρουσιάζουν τα δικά τους ξεχωριστά χαρακτηριστικά.

Μία νέα μελέτη ανέδειξε τα ειδικά ακτινολογικά χαρακτηριστικά που παρουσιάζονται σε αθλητές ποδοσφαίρου με μηροκοτυλιαία πρόσκρουση, καθώς υπάρχει ένα έλλειμμα στοιχείων στη διεθνή βιβλιογραφία σχετικά με αυτά. Η μελέτη αναφέρθηκε εκτενώς στα δημογραφικά στοιχεία των ασθενών, καθώς και στα κλινικά και ακτινολογικά χαρακτηριστικά μίας μεγάλης κοόρτης παικτών ποδοσφαίρου, οι οποίοι υπεβλήθησαν σε πρωτογενή αρθροσκόπηση ισχίου λόγω μηροκοτυλιαίας πρόσκρουσης.

Μελετήθηκε ένα αρχείο δεδομένων ενός ειδικού κέντρου χειρουργικής του ισχίου με 3.318 συνεχόμενες αρθροσκοπήσεις ισχίου που πραγματοποιήθηκαν για μηροκοτυλιαία πρόσκρουση, μεταξύ του 2010 και 2016.  Η μελέτη πραγματοποιήθηκε αναδρομικά, ειδικά για ασθενείς που ταυτοποιήθηκαν ως ποδοσφαιριστές.  Αναλύθηκαν τα δημογραφικά δεδομένα των ασθενών, τα χαρακτηριστικά της κάκωσης, τα κλινικά και ακτινολογικά χαρακτηριστικά.

Συνολικά, αξιολογήθηκαν 421 ισχία (336 παίκτες ποδοσφαίρου), συμπεριλαμβανομένων 257 ανδρών και 164 γυναικών.  Από αυτούς, οι 105 ήταν υψηλού επιπέδου αθλητές, οι 194 ήταν ανταγωνιστικού επιπέδου, οι 75 χαρακτηρίστηκαν αθλητές αναψυχής, ενώ οι 47 δεν ανέφεραν κανένα επίπεδο δραστηριότητας.  Η πλειοψηφία των ασθενών ανέφερε χρόνιο πόνο του ισχίου με διάρκεια μεγαλύτερη των έξι μηνών, χωρίς ιστορικό οξείας κάκωσης της άρθρωσης.  Αναλύθηκαν ακτινολογικά χαρακτηριστικά, όπως η γωνία άλφα, η γωνία κέντρου-παρυφής και η στροφή του μηριαίου σε αξονική τομογραφία. 

Οι μελετητές συμπέραναν ότι οι γυναίκες-αθλητές ποδοσφαίρου είχαν μεγαλύτερη πιθανότητα να αποκτήσουν λιγότερο σοβαρά κλινικά και ακτινολογικά χαρακτηριστικά σε σχέση με τους άντρες.  Η οξεία κάκωση ως αίτιο πόνου στο ισχίο ήταν περισσότερο πιθανή στους αθλητές υψηλού επιπέδου. 

Επίσης, στη μελέτη υπήρξαν διαφορές σχετικά με το φύλο και το επίπεδο αθλητικής δραστηριότητας, αλλά και όσον αφορά τη φυσική εξέταση και τα απεικονιστικά χαρακτηριστικά. Τα δεδομένα αυτά μπορούν να καθοδηγήσουν καλύτερα τους κλινικούς γιατρούς στη διαγνωστική εκτίμηση συμπτωματικών ασθενών ποδοσφαιριστών με μηροκοτυλιαία πρόσκρουση, προκειμένου να προσφέρεται η βέλτιστη θεραπεία σε αυτούς.

Πηγή: “The American Journal of Sports Medicine”, Σεπτέμβριος 2020