Η ιξωδοαναπλήρωση στο ισχίο (έγχυση με υαλουρονικό οξύ) μειώνει την κατανάλωση μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων σε ασθενείς με συμπτωματική οστεοαρθρίτιδα

Migliore A, Granata M, Tormenta S, Laganà B, Piscitelli P, Bizzi E, Massafra U, Alimonti A, Maggi C, De Chiara R, Iannessi F, Sanfilippo A, Sotera R, Scapato P,Carducci S, Persod P, Denaro S, Camminiti M, Pagano MG, Bagnato G, Iolascon G.
Operative Unit of Rheumatology, S. Pietro Fatebenefratelli Hospital, Rome, Italy.

Η κατανάλωση μη-στερεοειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων (NSAIDs) σχετίζεται με νοσηρότητα από το γαστρεντερικό σύστημα αλλά και με τη θνητότητα. Οι συστάσεις της Διεθνούς Εταιρείας Έρευνας για την Οστεοαρθρίτιδα (OARSI) σχετικά με την οστεοαρθρίτιδα ισχίου και γόνατος αναφέρουν ότι τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα θα πρέπει να χρησιμοποιούνται στην ελάχιστη αποτελεσματική δοσολογία, ενώ η μακρόχρονη χρήση τους θα πρέπει, αν είναι δυνατόν, να αποφεύγεται. Οι κατευθυντήριες γραμμές για τη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας του ισχίου περιλαμβάνουν τη χρήση της ιξωδοαναπλήρωσης (έγχυσης με υαλουρονικό οξύ), που έχει στόχο την αποκατάσταση των φυσιολογικών και ρεολογικών ιδιοτήτων του αρθρικού υγρού.

Ο σκοπός της πολυκεντρικής, ανοικτής και αναδρομικής αυτής μελέτης ήταν η διερεύνηση για το αν η κατανάλωση των μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων μπορεί να μειωθεί με τη χρήση της έγχυσης υαλουρονικού οξέος στο ισχίο σε ασθενείς με συμπτωματική οστεοαρθρίτιδα ισχίου.

Οι ασθενείς έπασχαν από μονόπλευρη ή αμφοτερόπλευρη οστεοαρθρίτιδα ισχίων και αξιολογήθηκαν σύμφωνα με τα κριτήρια της Αμερικάνικης Ρευματολογικής Εταιρείας (American Rheumatology Association), και τα ακτινολογικά κριτήρια των Kellgren και Lawrence, και χορηγήθηκε σε αυτούς υαλουρονικό οξύ ενδαρθρικά. Αξιολογήθηκαν η κατανάλωση μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων τους 24 μήνες μετά την έγχυση, οι βαθμολογίες Lequesne, Kellgren-Lawrence, μία οπτική αναλογική κλίμακα πόνου (pain visual analogue scale) και η ηλικία.

Στη μελέτη συμμετείχαν 2343 ασθενείς. Η κατανάλωση μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων μειώθηκε κατά 48,2% τον τρίτο μήνα, σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου. Η διαφορά αυτή αυξήθηκε τον 12ο και 24ο μήνα, με τη μείωση να είναι 50% και 61% αντίστοιχα. Οι διαφορές αυτές ήταν στατιστικά σημαντικές.

Οι συγγραφείς συμπέραναν ότι οι ενδαρθρικές εγχύσεις υαλουρονικού οξέος παρέχουν ανακούφιση από τον πόνο στην οστεοαρθρίτιδα ισχίου και μειώνουν την κατανάλωση μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων σε μία μεγάλη κοόρτη ασθενών για μεγάλο χρόνο παρακολούθησης. Πολλαπλές συνεδρίες ιξωδοαναπλήρωσης (εγχύσεις υαλουρονικού οξέος) χρειάζονται προκειμένου να διατηρήσουν χαμηλό το επίπεδο της κατανάλωσης μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων. Η μεγάλη κατανάλωση μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων σχετίζεται με υψηλό κίνδυνο γαστρεντερολογικών και καρδιαγγειακών επιπλοκών, ενώ σε αντίθεση η χρήση υαλουρονικού οξέος είναι καλά ανεκτή και σχετίζεται με πολύ μικρό ποσοστό ανεπιθύμητων ενεργειών. Για τους λόγους αυτούς απαιτείται περαιτέρω μελέτη για την εκτίμηση της χρησιμότητας και του κόστους της ενδαρθρικής έγχυσης υαλουρονικού οξέος στην αντιμετώπιση της οστεοαρθρίτιδας του ισχίου.