Η μαγνητική αρθρογραφία είναι αναγκαία για τον σωστό προεγχειρητικό σχεδιασμό πριν από αρθροσκόπηση ισχίου

Η μαγνητική τομογραφία του ισχίου έχει αναδείξει πολλαπλές παθολογικές οντότητες που μέχρι σχετικά πρόσφατα ήταν άγνωστες.  Ειδικότερα οι μαγνητικοί τομογράφοι υψηλής ανάλυσης (1,5 και 3 Tesla) μας δίνουν πολύτιμες πληροφορίες για τα μαλακά μόρια της άρθρωσης.  Η μεγάλη ικανότητα της μαγνητικής τομογραφίας οδήγησε στη θεραπεία πολλών παθήσεων με αρθροσκόπηση ισχίου.  Παρόλα αυτά σε πολλές περιπτώσεις υπάρχει μία αναντιστοιχία μεταξύ των ευρημάτων της αρθροσκόπησης ισχίου και αυτών της μαγνητικής τομογραφίας, που οφείλεται στην αδυναμία της τελευταίας να αναδείξει βλάβες των μαλακών μορίων σε λεπτομερή ανατομικά στοιχεία της άρθρωσης.  Το κενό αυτό έρχεται να καλύψει η μαγνητική αρθρογραφία (MRA-MR arthrography).

Στις περιπτώσεις της μηροκοτυλιαίας πρόσκρουσης που αποτελούν και το μεγάλο ποσοστό των ασθενών που οδηγούνται σε αρθροσκόπηση ισχίου, η διάγνωση μπορεί ευχερώς να γίνει με απλές ακτινογραφίες.  Όμως οι συνοδές βλάβες όπως η ρήξη του επιχειλίου χόνδρου, οι βλάβες του αρθρικού χόνδρου ή η ρήξη του στρογγύλου συνδέσμου, δεν γίνονται πάντα ορατές με την απλή τομογραφία και απαιτούν τη μαγνητική αρθρογραφία.  Η μαγνητική αρθρογραφία συνίσταται στη λήψη μιας μαγνητικής τομογραφίας στην άρθρωση στην οποία προηγουμένως έχουμε εγχύσει ένα σκιαστικό υγρό.

Σε πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό “Joints” έγινε μία προσπάθεια να εκτιμηθεί η διαγνωστική ακρίβεια της μαγνητικής αρθρογραφίας στην ανίχνευση των ενδαρθρικών βλαβών του ισχίου σε ασθενείς με σύνδρομο μηροκοτυλιαίας πρόσκρουσης χρησιμοποιώντας την αρθροσκόπηση ισχίου ως μέθοδο επιβεβαίωσης.  

Το υλικό αποτελούνταν από 29 συνεχόμενες αρθροσκοπήσεις ισχίου που πραγματοποιήθηκαν σε 24 ασθενείς.  Οι ασθενείς είχαν μέση ηλικία 38,3 έτη. Χρησιμοποιήθηκαν διάφορες τεχνικές λήψης μαγνητικής τομογραφίας (όπως οι ακολουθίες Τ2, Τ1, και σε πολλαπλά επίπεδα, οβελιαίο, στεφανιαίο, εγκάρσιο κ.τ.λ.).  Εκτιμήθηκε η ευαισθησία (sensitivity), η ακρίβεια (specificity), η θετική αξία πρόβλεψης (positive predictive value) και η αρνητική αξία πρόβλεψης (negative predictive value) της μαγνητικής αρθρογραφίας και έγινε σύγκριση με τα ευρήματα της αρθροσκόπησης ισχίου για τις εξής καταστάσεις: χόνδρινες βλάβες της κοτύλης και της μηριαίας κεφαλής, εκφύλιση του επιχειλίου χόνδρου, ρήξεις του επιχειλίου χόνδρου, υμενίτιδα, ρήξεις του στρογγύλου συνδέσμου, βλάβες τύπου cam, βλάβες τύπου pincer, ελεύθερα σωμάτια και οστεόφυτα.  

Η ευαισθησία, η ειδικότητα, η θετική αξία πρόβλεψης και η αρνητική αξία πρόβλεψης της μαγνητικής αρθρογραφίας ήταν 100, 68,4, 72,7 και 100% αντίστοιχα για τις χόνδρινες βλάβες της κοτύλης, 100, 50, 47,3 και 100% αντίστοιχα για τις χόνδρινες βλάβες της μηριαίας κεφαλής, 33, 85, 20 και 91,6% αντίστοιχα για τις ρήξεις του επιχειλίου χόνδρου της κοτύλης, 95, 71, 91,3 και 83,3% αντίστοιχα για την εκφύλιση του επιχειλίου χόνδρου, 100, 88, 57,1 και 100% αντίστοιχα για τις ρήξεις του στρογγύλου συνδέσμου, 33,3, 85, 50 και 73,9% αντίστοιχα για τις βλάβες τύπου pincer, 50, 96, 66,6 και 92,3%, αντίστοιχα για ελεύθερα σωμάτια και 100, 73,9, 50 και 100% αντίστοιχα για οστεόφυτα.

Οι συγγραφείς συμπέραναν ότι η μαγνητική αρθρογραφία παίζει έναν σημαντικό ρόλο στην ανίχνευση των ενδαρθρικών βλαβών που σχετίζονται με την μηροκοτυλιαία πρόσκρουση.  Η εξέταση αυτή βοηθάει αρκετά στον προεγχειρητικό σχεδιασμό πριν από την αρθροσκόπηση ισχίου.

Πηγή: “Joints”, Ιούνιος 2018