Η αρθροσκοπική θεραπεία των χόνδρινων ελλειμμάτων στο ισχίο: μία συστηματική ανασκόπηση της βιβλιογραφίας

Ο σκοπός της μελέτης αυτής ήταν η εκτίμηση των τεκμηρίων στην αρθροσκοπική θεραπεία των χόνδρινων ελλειμμάτων του ισχίου μέσα από μία συστηματική ανασκόπηση της βιβλιογραφίας.

Πραγματοποιήθηκε μία συστηματική ανασκόπηση της βιβλιογραφίας προκειμένου να ταυτοποιηθούν όλες οι δημοσιεύσεις που σχετίζονταν με αρθροσκοπική θεραπεία των χόνδρινων ελλειμμάτων στην άρθρωση του ισχίου. Εξαιρέθηκαν οι αναφορές μεμονωμένων περιπτώσεων (case reports), οι ανοικτές χειρουργικές τεχνικές και αυτές που σχετίζονταν με οστεονέκρωση. Οι δημοσιεύσεις εκτιμήθηκαν για το μέγεθος της χόνδρινης βλάβης, την τοποθεσία, τη σοβαρότητα, το μέγεθος του χόνδρινου ελλείμματος και την χειρουργική τεχνική. Καταγράφηκαν οι συνοδές κακώσεις, ο χρόνος παρακολούθησης και τα αποτελέσματα των κλιμάκων αξιολόγησης. Οι κοόρτες της μελέτης καθορίστηκαν σύμφωνα με τη χειρουργική τεχνική (debridement έναντι μικροκαταγμάτων έναντι αυτόλογης μεταμόσχευσης χονδροκυττάρρων). Επιπλέον, πραγματοποιήθηκε στατιστική ανάλυση στα παραπάνω δεδομένα.

Η έρευνα στη βιβλιογραφία ταυτοποίησε 269 άρθρα, από τα οποία 12 μόνο πληρούσαν τα κριτήρια της μελέτης. Γενικά, τα άρθρα αυτά περιείχαν 579 περιπτώσεις με debridement, 279 με την τεχνική των μικροκαταγμάτων και 37 με αυτόλογη μεταμόσχευση χονδροκυττάρων. Οι ασθενείς παρακολουθούνταν για ένα μέσο χρονικό διάστημα 27,1 μηνών. Όλες οι βλάβες που αντιμετωπίστηκαν είτε με μικροκατάγματα είτε με αυτόλογη μεταμόσχευση χονδροκυττάρων, ήταν υψηλού βαθμού (Outerbridge 3 έως 4). Ωστόσο, το μέγεθος της βλάβης ήταν σημαντικά μεγαλύτερο στις περιπτώσεις με αυτόλογη μεταμόσχευση χονδροκυττάρων σε σχέση με αυτές που υπεβλήθησαν στην τεχνική των μικροκαταγμάτων. Όλες οι κοόρτες έδειξαν σημαντική βελτίωση στα αποτελέσματα των κλιμάκων αξιολόγησης του ισχίου μετά από την αρθροσκόπηση ισχίου.

Η συστηματική αυτή ανασκόπηση έδειξε ότι και οι τρεις τεχνικές (debridement, μικροκατάγματα, αυτόλογη μεταμόσχευση χονδροκυττάρων) σχετίστηκαν με παρόμοια βελτίωση στα αποτελέσματα των κλιμάκων αξιολόγησης του ισχίου σε ασθενείς με υψηλού βαθμού χόνδρινες βλάβες στην περιοχή του ισχίου στο άμεσο αλλά και μεσοπρόθεσμο μετεγχειρητικό διάστημα. Επιπλέον, αν και δεν υπήρχαν διαφορές στα δημογραφικά στοιχεία των ασθενών βάσει της χειρουργικής τεχνικής, επιβεβαιώσαμε την υπόθεση ότι το μέγεθος της βλάβης ποικίλει σημαντικά μεταξύ των αρθροσκοπικών τεχνικών και ότι η απόφαση για τη χρήση της μίας τεχνικής έναντι μιας άλλης μπορεί να καθορίζεται από το μέγεθος της βλάβης. Έτσι, το μέγεθος της βλάβης είναι πολύ πιθανό να επηρεάζει την επιλογή της τεχνικής και μπορεί επίσης να αντιπροσωπεύει ένα χρήσιμο σύστημα μέτρησης της επιτυχίας της χειρουργικής επέμβασης.

Πηγή: “Arthroscopy”, Ιούλιος 2016