Οστεοπλαστική έναντι μεμονωμένης συρραφής επιχειλίου χόνδρου της κοτύλης

Το σύνδρομο μηροκοτυλιαίας πρόσκρουσης είναι μια κατάσταση χρόνιου πόνου σε νέους ενήλικες ασθενείς και συναντάται ως σύνδρομο υπέρχρησης σε αθλητές.  Πολύ συχνά συνυπάρχει και ρήξη του επιχειλίου χόνδρου της κοτύλης, η οποία έχει ανάγκη επιδιόρθωσης με συρραφή. 

Για πολλούς επιστήμονες παραμένει ακόμα αμφιλεγόμενο το θέμα της αφαίρεσης της βλάβης μηροκοτυλιαίας πρόσκρουσης ή εάν είναι αρκετή μόνο η αντιμετώπιση του προβλήματος της ρήξης του επιχειλίου χόνδρου της κοτύλης. 

Μία νέα πολύ ενδιαφέρουσα μελέτη απαντά μερικώς στο ερώτημα αυτό.  Στην εργασία αυτή οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δύο μεγάλες ομάδες ασθενών, στις οποίες υπήρχε σύνδρομο μηροκοτυλιαίας πρόσκρουσης και σε μεγάλο ποσοστό συνδυαζόταν με ρήξη επιχειλίου χόνδρου της κοτύλης. Συνολικά συμπεριελήφθησαν 220 ασθενείς, ηλικιών 18-50, με σύνδρομο μηροκοτυλιαίας πρόσκρουσης και χωρίς σημεία αρθρίτιδας, σε 10 κέντρα αναφοράς στον Καναδά, τη Φινλανδία και τη Δανία, μεταξύ του Οκτωβρίου 2012 και του Νοεμβρίου 2017, εκ των οποίων οι 214 ασθενείς ήταν τελικά διαθέσιμοι για την τελική ανάλυση. Στην ομάδα της οστεοπλαστικής (cam ή pincer) έγινε αφαίρεση της βλάβης με ακτινολογική καθοδήγηση και επιδιόρθωση της ρήξης του επιχειλίου χόνδρου.  Στη 2^η ομάδα έγινε απλά έκπλυση της άρθρωσης (lavage) με φυσιολογικό ορό.  Ωστόσο, στην ομάδα αυτή έγινε επίσης επιδιόρθωση του επιχειλίου χόνδρου της κοτύλης εάν αυτός ήταν ασταθής ή εμφάνιζε πλήρη διαχωρισμό με τον αρθρικό χόνδρο.

Τα αποτελέσματα αξιολογήθηκαν βάση των κλιμάκων αξιολόγησης του ισχίου (Hip Outcome Score [HOS], International Hip Outcome Tool, 12-Item Short Form Health Survey, EuroQol-5 Dimensions) στους 12 και 24 μήνες.  Επίσης, καταγράφηκαν πιθανές επανεγχειρήσεις.

Στους 12 μήνες δεν υπήρχε καμία διαφορά μεταξύ των 2 ομάδων.  Συνολικά το 88,3% των ασθενών εμφάνιζε ρήξη του επιχειλίου χόνδρου της κοτύλης, εκ των οποίων το 60,3% επιδιορθώθηκε.  Σχετικά με τα δευτερογενή αποτελέσματα δεν υπήρχαν στατιστικά σημαντικές διαφορές μεταξύ των δύο ομάδων.  Ωστόσο, στους 24 μήνες υπήρχαν σημαντικά λιγότερες επανεγχειρήσεις στην ομάδα της οστεοπλαστικής σε σχέση με την ομάδα της απλής έκπλυσης.

Οι ερευνητές συμπέραναν ότι τόσο η ομάδα της οστεοπλαστικής όσο και η ομάδα της έκπλυσης, με ή χωρίς ρήξη του επιχειλίου χόνδρου της κοτύλης, εμφάνισαν βελτίωση του πόνου και της λειτουργικότητας στον ένα χρόνο.  Ωστόσο, το ποσοστό επανεγχείρησης ήταν σημαντικά μικρότερο στην ομάδα της οστεοπλαστικής.

Πηγή: “American Journal of Sports Medicine”, Ιανουάριος 2021