Η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΟΥ ΘΥΛΑΚΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΡΘΡΟΣΚΟΠΗΣΗ ΙΣΧΙΟΥ: ΑΠΟ ΤΗ ΜΗΡΟΚΟΤΥΛΙΑΙΑ ΠΡΟΣΚΡΟΥΣΗ ΣΤΗΝ ΑΣΤΑΘΕΙΑ

Arthroscopy, 2011

Bedi A, Galano G, Walsh C, Kelly BT

Η πρόοδος στην ικανότητα αντιμετώπισης διαφόρων παθολογικών καταστάσεων των μαλακών μορίων και οστών στο ισχίο με αρθροσκόπηση έχει επιτευχθεί λόγω της βελτιωμένης προσπέλασης στο κεντρικό, περιφερικό και περιτροχαντήριο διαμέρισμα. Η διαχείριση του θυλάκου είναι μεγάλης σημασίας και πρέπει να επιτρέπει μία άριστη προσπέλαση χωρίς να βλάπτεται η σταθερότητα και κινηματική του ισχίου. Έχουν περιγραφεί διάφορες προσπελάσεις όπως θυλακεκτομή, περιορισμένη θυλακοτομή, εκτεταμένη θυλακοτομή, πτύχωση του θυλάκου και μετακίνηση του θυλάκου. Για την επιλογή της τεχνικής ο χειρουργός πρέπει να λαμβάνει υπόψιν διάφορους παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων των συμπτωμάτων, της υποκείμενης υπερελαστικότητας, της ειδικής μηχανικής παθολογίας και την χειρουργική ικανότητα. Η χρήση μίας μεμονωμένης προσπέλασης για όλες τις περιπτώσεις χωρίς προηγούμενη μελέτη των πολύπλοκων μηχανικών και ανατομικών παραγόντων που είναι μοναδικοί για κάθε ασθενή μπορεί να επιφέρουν ατελή θεραπεία της παθολογικής ανατομίας της βλάβης ή ιατρογενή αστάθεια. Στο άρθρο αυτό αναφέρονται η ανατομική του αρθρικού θυλάκου και παρέχεται μία θεώρηση της διαχείρισης του θυλάκου κατά την αρθροσκόπηση ισχίου βασισμένη στη διάγνωση.