Η ανοικτή εξάρθρωση του ισχίου έναντι της αρθροσκόπησης στη θεραπεία της μηροκοτυλιαίας πρόσκρουσης: μία σύγκριση των κλινικών αποτελεσμάτων.

Κατά τη τελευταία δεκαετία, η χειρουργική αντιμετώπιση της μηροκοτυλιαίας πρόσκρουσης (FAI) έχει εξελιχθεί ως χειρουργική τεχνική μέσω της αρθροσκόπησης, της ανοικτής εξάρθρωσης του ισχίου και των συνδυασμένων τεχνικών. Ο σκοπός της συστηματικής αυτής ανασκόπησης ήταν η εκτίμηση και η σύγκριση των κλινικών αποτελεσμάτων των διαθέσιμων χειρουργικών τεχνικών για την μηροκοτυλιαία πρόσκρουση.

Έγινε μία συστηματική ανασκόπηση από τη βάση δεδομένων PubMed, και τα κριτήρια επιλογής ήταν (1) ασθενείς που χειρουργήθηκαν για μηροκοτυλιαία πρόσκρουση, (2) μελέτες επιπέδου I, II, III ή IV, (3) οι μελέτες να είναι γραμμένες στην αγγλική γλώσσα. Εξαιρέθηκαν οι περιπτώσεις ασθενών και οι μελέτες με ασθενείς με δυσπλασία της κοτύλης.

Συνολικά 1299 εργασίες πληρούσαν τα κριτήριά μας. Από αυτές, 26 εργασίες ανέφεραν κλινικά αποτελέσματα, χρησιμοποιώντας 3 χειρουργικές μεθόδους: την ανοικτή εξάρθρωση του ισχίου, την αρθροσκόπηση ισχίου και τις συνδυασμένες μεθόδους. Κατά τη συλλογή των στοιχείων, αναλύθηκαν τα αποτελέσματα συνολικά 1462 ισχίων σε 1409 ασθενείς. Η περισσότερο δημοσιευμένη χειρουργική τεχνική ήταν η αρθροσκόπηση ισχίου, που περιελάμβανε το 62% των ασθενών. Η επιδιόρθωση του επιχειλίου χόνδρου έγινε συχνότερα στην ανοικτή τεχνική και στις συνδυασμένες τεχνικές, παρά στην αρθροσκόπηση ισχίου. Η μέση βελτίωση της τροποποιημένης κλίμακας αξιολόγησης του ισχίου Harris μετά το χειρουργείο ήταν 26,4 για την αρθροσκόπηση, 20,5 για την ανοικτή εξάρθρωση και 12,3 για τις συνδυασμένες τεχνικές. Παρατηρήθηκε μεγαλύτερο ποσοστό επιστροφής στις αθλητικές δραστηριότητες στους επαγγελματίες αθλητές που αντιμετωπίστηκαν αρθροσκοπικά σε σχέση με αυτούς που υπεβλήθησαν σε ανοικτό χειρουργείο. Συνολικά τα ποσοστά επιπλοκών ήταν 1,7% για την αρθροσκοπική ομάδα, 9,2% για την ομάδα με ανοικτό χειρουργείο και 16% για την ομάδα με τις συνδυασμένες τεχνικές.

Οι συγγραφείς συμπέραναν ότι και οι 3 μέθοδοι οδήγησαν σε βελτίωση των συμπτωμάτων των ασθενών. Λόγω της ποικιλίας των υποκειμενικών ερωτηματολογίων για το ισχίο, δεν ήταν δυνατό να γίνει άμεση σύγκριση των αποτελεσμάτων. Εντούτοις, φαίνεται ότι συνολικά, η αρθροσκοπική μέθοδος έχεις το χαμηλότερο ποσοστό επιπλοκών και την ταχύτερη αποκατάσταση μετεγχειρητικά.